Deprem Kayıpları Aranıyor: “Ölü ya da Diri Çocuklarımı İstiyorum”

Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin üzerinden 24 gün geçti fakat hala kayıplarını bulamayan depremzedeler var. Bilhassa Hatay Antakya Güzelburç Mahallesi’ndeki Unsur Apartmanı’ndan 28 kişi kayıp. Aile yakınları birbirinden haberdar olup, gelişmeleri takip etmek için Whatsapp kümesi kurdu.

Depremler nedeniyle yıkımın en çok olduğu vilayetlerin başında gelen Hatay’da kayıp yakınları ailelerini arıyor.

Özellikle Antakya Güzelburç Mahallesi’ndeki Unsur Apartmanı’ndan 28 bireye hala ulaşılamadı. Toplumsal medya üzerinden seslerini duyurmaya çalışan kayıp yakınları daha hakikat bilgi aktarmak ve kendi ortalarındaki bağlantısı sağlıklı yapmak için Whatsapp kümesi kurdu. 200’den fazla kişinin olduğu kümede, aileler haber alamadıkları sevdiklerine ait görüntü, fotoğraf paylaşıyor, acılarına ortak oluyor ve bir gelişme olursa bilgilendirme yapıyor.

Reşit Dönmez, Unsur Apartmanı’nda yaşayan ağabeyi Mühittin Dönmez, yengesi Meltem Dönmez, Ebrar Dönmez ve Cansu Erva Dönmez’den hiçbir haber alamadıklarını söyledi.

Dönmez, ‘Antakya’da yaşıyoruz, sarsıntı anında dışarı çıkabildik, binamız yıkılmadı. Kendimizi itimada alınca yakın akrabalarımıza ulaşmaya çalıştık. Abim Mühittin Dönmez ve ailesinden hiçbir bilgi alamadık, telefonlarına ulaşamadık. Binaya gitmek için yola çıktık fakat her yerde binalar yıkılmıştı, araç trafiği kapalıydı. Birebir günün sabahı 07.00 civarında binanın orada olabildik. Bina yıkılmıştı, etrafında dolaşıp ses almaya çalıştık lakin alamadık. Gittiğimizde AFAD çalışıyordu lakin ses alamadıkları için öbür binaya geçmek zorunda kaldılar’ dedi.

“AFAD Çalışanı bir arkadaşım ‘senin paylaştığın isimler bende vardı’ dedi”

Hatay’daki AFAD Müdürlüğü’nde memur olan Dönmez, ‘Depremin birinci günü geceye kadar bekledik, iş makineleri gelmeye başladı. Çalışmalar başladı. Son gününe kadar enkazın başındaydık. Arama kurtarma bitti lakin ailemizi bulamadık. Bizim yanımızdaki 5-6 aile daha birebir durumdaydı, yakınlarını bulamadı. Sonra nasıl çıkmaz, nerede olabilirler diye arayışa başladık. Toplumsal medyadan ailemizi bulamadığımıza daire paylaşımlar yaptık. Artık binayı terk edeceğimiz vakit arama kurtarma da bulunan AFAD çalışanı bir arkadaşımdan telefon geldi. Paylaşımımı görmüş ‘senin paylaştığın isimler bende vardı’ dedi. Şaşırdım nasıl olduğunu sordum. Arkadaşım bana ‘Deprem günü çalışma yaptığımız alanda bir sivil vatandaş yanıma geldi, koluma girdi sabah erken saatlerde bir aile çıkardım. Ailenin isimleri Mühittin Dönmez, Meltem Dönmez, Ebrar Dönmez, Cansu Erva Dönmez diye bana bilgi verdi’ dedi. Arkadaşıma sivil vatandaş yalnızca bu bilgileri vermiş o da not almış. Elinde kağıt kalem olmayınca Whatsapp üzerinden bir arkadaşına bunu bildiri olarak göndermiş. Bana bunu ekran imgesi olarak atınca ailemin sağ bir formda çıkarıldığı kanısına kapıldık’ diye konuştu.

“İl vilayet gezdim, hastanelerde ailemizi bulamadık”

Toparlanıp çabucak arayışa başladıklarını anlatan Dönmez, ‘Arkadaşımdan isimleri veren şahsa ait bilgi sahibi olmak istedim fakat hiçbir halde bilgi alamadım. O anda çok ağır olduğunu söyledi. Kişi yalnızca isimleri verip gitmiş. Aileyi nereye götürdüğüne dair hiçbir bilgi vermemiş. 6 gün geçince hastanelerde çok berbat bir yoğunluk olmuştu. Vilayet il gezdim, hastanelerde ailemizi bulamadık. Birinci gün giden hastaların Adana ve Mersin’e gönderildiğini söylediler oradaki hastanelere başvurduk lakin hiçbir sonuç alamadık. İsim, soy isim olarak hastanelere giriş yapılmamış. Birtakım fotoğraflar gösterdiler orada da çıkmadı. Vefat ettiklerini düşünüp kimsesizler mezarlığına gittik bir fotoğraf çalışması yapılmış, gösterdiler Hatay merkez ve İskenderun’daki kimsesizler mezarlığında bulamadık. Adana ve Mersin’deki hastanelerde vefat edenlerin akıbetine dair bize hiçbir bilgi verilmedi. Abim ve ailesinin bulunmasını istiyoruz. Hiçbir ize ulaşamadık. Hatta binada 28 kişi kayıp öteki aileler de bizim üzere yakınlarına ulaşamıyor’ tabirlerini kullandı.

“Ölü ya da canlı çocuklarımı istiyorum”

Hatice Dönmez ise ‘Oğlum, gelinim, torunlarım kayıp, kaç gün enkazı kazdılar sonuç alamadık. Meyyit ya da canlı çocuklarımı istiyorum. Onları çok özledim Allah kimsenin başına bu türlü bir şey vermesin. Daima kepçenin oradaydım. Üstüm, ayakkabılarım yırtıldı. Tekrar de kepçeyle yürüyordum. Umudumuz var, onları istiyoruz. Kızım, damadım öldü, torunum elinde kumbarayla dört gün sonra enkazdan çıkarıldı. Masanın altında 4 gün çömelip oturmuş, artık durumu uygun, amcaları yanına aldı. Geride bir oğlum kaldı. O da hastaneleri araştırıyor inşallah bulunurlar’ dedi.

“Benim hala umudum var yaşadıklarını hissediyorum”

Nişanlısı Esin Kırık ve ailesini arayan İlker Mersin de ‘Nişanlım Esin, Annesi Süheyl Kırık, babası Hasan Kırık ile yapılan enkaz çalışmasında bulunmadı. Hastaneleri arıyoruz, kimseye ulaşamıyoruz. Ablası ve ağabeyi DNA örneği verdi. Sonuç bekliyoruz. Lütfen gören duyan bizimle bağlantıya geçsin. Apartmanda enkazın toparlanması 12 Şubat’a kadar sürdü. Daima oradaydık, bekledik fakat sonuç alamadık. Adana, Mersin, Antalya ve Ankara’daki hastaneleri aradık lakin sonuca varamadık. Kimsesizler mezarlığına gidip fotoğraflara bakmak istedik ancak göstermediler. Benim hala umudum var yaşadıklarını hissediyorum. Umudumuzu yitirmek istemiyoruz’ diye konuştu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir